79..... 92: آدم‌ها را باید "آدم" دید!

آدمها را باید "آدم" دید، حتی اگر فیلسوف باشند و یا آموزگار منطق. حتی خود ارسطو را هم باید آدم دید. موجودی سرشار از تناقضات، سرشار از اراده و اجبار، نشاط و غم، عشق و نفرت، تعارض و سازگاری. این موجود با این خصلت‌ها با منطق ارسطویی قابل فهم نیست. رفتارش را نمی شود پیش بینی کرد؛ نمی توان گمان برد که الان با شنیدن این حرف، دیدن این تصویر، مشاهده ی این رفتار چه واکنشی نشان خواهد داد. به همین دلیل است که برای مطالعه ی او، منطقی ترین کار آن است که واقعیت را بر ذهنیت مقدم داشت. بهترین کار مواجهه ی با واقعیت است و نه تفسیرهای ذهنی. برای نمونه؛ نمی توان گفت از آنجا که گزاره ی ب اخص از گزاره ی الف هست و این آدم با گزاره ی الف موافق است، پس لاجرم باید با گزاره ی ب هم موافق باشد. آدمها را نمی شود با خط کش عقل ارسطویی بررسی کرد. برای همین است که می توان تصوّر کرد آدمی را که برای حیوان دلسوزی می کند، اما همین انسان به راحتی از رنج انسانی که می شناسد و یا نمی شناسد چشم می پوشد.